تلخ کامی ایام شیرین جوانی (رویای کاذبه)

مدتهاست اپراتورهای تلفنهای همراه با تبلیغات متعدد و در پوششهای دانشجویی و 18 سالگی ارائه می کنند که در این پست از زاویه دیگر نگاه خواهیم انداخت.

چند نکته:

1. آیا به نظر شما یک جوان در ایام جوانی چقدر به ارتباط با دوستان و همسالان خود نیازمند است که سیم کارتهایی برای این سنین طراحی شده که با لعابهای نامحدود هم زرورق شده .

2. مگر نه اینکه برای استفاده از این سیم کارتها باید از گوشیهای تقریبا مدل بالا استفاده کرد وحد اقل دارای سیستم عامل اندروید باشد وخرید اینچنین گوشی خود به خود هزینه بیشتری بر خانواده ها تحمیل می کند.

3. آیا این دانشجو یا نوجوان یا جوانی که این سیم کارت را تحویل می گیرد بستر اینترنت و فضای مجازی کشور ما مهیا و مناسب سن آنها بوده؟

4. آیا فضای مجازی ما دارای بسته های آموزشی مناسب آنها هست؟ یا اینکه این اپراتورها و یا اصلا شبکه مخابرات کشور دارای بسته فرهنگی برای برنامه های خود دارد؟

5. آیا از نسل جوان این چنین استفاده ابزاری کردن به آینده کشور ضربه نمی زند؟ ضربه هایی که در همین چند ماه گذشته آثار آن در دانشگاهها ومراکز علمی زنگ خطر آن به صدا در آمده که کاهش رشد عملی کشور باشد؟

گرچه بعضی از این اپراتورها بسته های آموزشی هم دارند ولی آنچه که در رسانه ها و تبلیغات در سطح شهر به چشم می خورد استفاده ابزاری از دانشجو و جوان است.

ایام جوانی ودانشجویی که شیرین ترین ایام عمر انسان می باشد و شبها که به فرموده قرآن برای عبادت است (إِنَّ ناشِئَةَ اللَّیْلِ هِیَ أَشَدُّ وَطْئاً وَ أَقْوَمُ قیلاً - مزمل 6 - و بهترین وسیله براى صفاى نفس و سخن با حضور قلب گفتن هنگام شب است که خدا آن را پدید آورده ) چرا با این طرهها آینده وحال یک نسل بلکه نسلهای آینده را نیز به مسیر خلاف فطرت آنها سوق می دهید؟